Αναφορά στην ιστορία των Φούρνων:
Κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Κοράσιοι Νήσοι, το όνομα έχει διατηρηθεί στη Βραχονησίδα Κορασίδα. Ο Πορφύριος, φιλόσοφος των ελληνιστικών χρόνων (1ος αι. μ.Χ.), τους αναφέρει ως Κορσέας, ονομασία την οποία διατηρούν μέχρι και σήμερα.
Oι Μηλίσιοι (Ίωνες) ήταν οι πρώτοι που αποίκησαν το νησί λόγω λατομείων και μετακινούνταν για να μεταφέρουν τα πετρώματα απέναντι στη Μίλητο, απ’ τα οποία και χτίστηκε. Οι πειρατές κατά την εποχή του Βυζαντίου και του Μεσαίωνα αργότερα τη χρησιμοποίησαν ως ορμητήριό τους. Μύθοι αναφέρουν θησαυρούς.
Εκείνη την εποχή πάντως οι κάτοικοι το εγκατέλειψαν και το 1770 επανακατοικήθηκε για να φτάσουμε στη σημερινή του δομή και μορφή. Τα πρώτα σπίτια ήταν καλύβες. Καθεμιά ήταν μακρόστενη, χτισμένη από σχιστολιθικές πέτρες και οι οροφές ήταν σκεπασμένες με δοκάρια και φίδες (είδος ξύλου του νησιού).
Κατά την Τουρκοκρατία οι Φούρνοι ελέγχονταν από την Ηγεμονία της Σάμου. Ως στρατηγικό σημείο οι Φούρνοι βοήθησαν πολλούς Έλληνες ναυμάχους το 1821 σε ναυμαχίες κάτι το οποίο είχε ως συνέπεια την σκληρή αντιμετώπιση των κατοίκων από τους Τούρκους.
